Zorgmedewerkers werken hard. Ze zijn gewend om aan te pakken. Ze zijn graag praktisch bezig en doen er alles aan om de cliënt of patiënt tevreden en gezond te maken of te laten blijven. Ze rennen door gangen, zwoegen zich door diensten heen, overleggen met collega’s en starten al voordat hun dienst begint met het lezen van de rapportages. Horen ze een piepje, een schreeuw, een vraag, een alarm of een roepende stem? Dan staan ze klaar en laten ze alles uit handen vallen. Er zullen uitzonderingen zijn, maar u bent het vast met me eens. Wie in de zorg werkt is gewend te bikkelen.
Ik heb al eerder een pleidooi gedaan voor een belangrijke vaardigheid voor de zorg: stil staan. Even stoppen met rennen en jezelf bedenken: kan dit slimmer. Is er een manier waarop dit met technologie kan? Kan dit proces efficiënter? Hoe doe ik dit anders? Kan ik het netwerk inzetten? Is er een onderzoeksrapport dat me slimme adviezen geeft die me helpen in deze lastige situatie?
Maar na een gesprek vorig jaar met sociaal ondernemers bij *Zorgoppas, Harm van Ballegooy en Remko Boer, durf ik nog een stapje verder te gaan. We hebben in de toekomst geen hardwerkende zorgprofessional nodig, maar een luie zorgprofessional.
Wat Harm en Remko wensen voor de reguliere zorg? “Wij hopen dat de zorgmedewerker van de toekomst iets vaker boven de regels gaat staan en denkt: wat is het nut? Zorgprofessionals hebben weinig tijd om na te denken over antwoorden op een vraag van hun patiënt of cliënt. Terwijl als je de vraag helder krijgt, je soms binnen 3 seconden klaar bent. Dat vraagt om af en toe even stilstaan in plaats van rennen. Door stil te staan, kom je er misschien wel achter dat je helemaal niet hoeft te rennen. Maar als je blijft rennen, kom je daar nooit achter.”
In ons gesprek concludeerden we dat je voor de zorg van de toekomst eigenlijk een professional nodig hebt met de skills van een goede verkoper. Als je een goede verkoper nodig hebt, moet je namelijk eigenlijk een hele luie verkoper inhuren. Want die kost heel weinig geld in uren, en bedenkt slimme oplossingen om bakken met geld binnen te halen. Dat werkt natuurlijk ook prima voor een zorgprofessional. Als iemand denkt: “Ja man, moet ik weer naar zesde etage lopen… kunnen we dit niet anders oplossen?” Uit luiheid ontstaan nieuwe wensen en uit wensen ontstaan nieuwe ideeën.
Dus eigenlijk is de ideale zorgmedewerker van de toekomst geen harde werker. Wel hulpvaardig, wel zorgzaam maar lui. Je wilt helpen, je kunt helpen, maar je doet het op een manier die zo weinig mogelijk energie kost. Die zorgmedewerker is blij als technologie het harde werken overneemt. Luie donders vinden het ook nog eens heerlijk om te zitten en koffie te drinken met mensen, en laat dat nou net het gat zijn wat er zit in de zorg. Menselijke aandacht. Daar hoeft niemand hard voor te werken. De luie medewerker wordt niet moe, raakt niet in paniek. Hij komt regelmatig met de vraag of hij minder kan werken, dus dat is ook goedkoper. Minder verzuim, minder uitval.
Dat vraagt naast luiheid liefst ook verbeeldingskracht van een medewerker, want als je in staat bent om een alternatief scenario te bedenken in je hoofd en jezelf te vragen: ‘Stel nou dat de situatie zo zou zijn, hoe kom ik daar dan?’, dan zijn we helemaal een stap verder in de zorg.
Zou het zo simpel zijn? Wat denk jij? En waar ik nog benieuwder naar ben: voldoe jij al aan het profiel? Ben jij een luie donder?
*Zorgoppas regelt geschikte en betaalbare oppas voor ouders van zorgbehoevende kinderen
Foto door Andrea Piacquadio via Pexels
