Sinds oktober 2022 is er in Ziekenhuis Gelderse Vallei (ZGV) op elke werkdag tussen 9.00 en 17.00 uur een digicoach beschikbaar voor patiënten in het Mijn ZGV-loket, in de centrale hal van het ziekenhuis. De digicoach helpt patiënten op weg die hulp nodig hebben bij de digitale applicaties waar men in het ziekenhuis mee te maken krijgt. Op deze manier hoopt het ziekenhuis dat er voor niemand meer een drempel is om met digitale zorg aan de slag te gaan.
De digicoaches kregen in september allemaal een training door Buro Strakz aangeboden en zijn sindsdien allemaal een aantal uren per week vrij geroosterd voor deze unieke rol. Trainer Miel Verstappen sprak met één van hen, Corrie Mooibroek. Angelique Groot, hoofd van het Centrum voor Digitale Zorg, sloot ook aan voor een digitaal gesprek.
Wat maak je zoal mee in je rol als digicoach?
Corrie: “Ik maak allerlei erg leuke dingen mee, veel tevreden patiënten die het erg fijn vinden om rustig en face to face met iemand te kunnen sparren of een vraag te stellen over digitale zaken. Voor veel mensen is de digitale snelweg nu nog erg ongrijpbaar en ze willen zich best verdiepen maar hebben daar veel tijd voor nodig. En meestal lukt het heel goed om ze op weg te helpen”
Wat was voor jou de reden om je aan te melden voor deze rol?
Corrie: “De afwisseling. En ik vind het gewoon fijn om iets voor mensen te kunnen betekenen. Dat doe ik in mijn werk op de patiënten-service ook maar ik vind het directe contact met mensen ook heel erg leuk. Dus ik zie het als een mooie aanvulling.”
In de training proberen we de nadruk te leggen op zoveel mogelijk stimuleren van zelfredzaamheid, lukt dat?
“Dat gaat best goed over het algemeen, mensen willen graag met hun eigen telefoon oefenen. Zeker als we ze ter plekke stimuleren om gewoon te proberen. Met hulp durven ze beter op willekeurige knoppen te duwen; we horen vaak dat men dat nog wel spannend vindt als er niemand bij is. Veel mensen overzien dan niet wat ze precies aan het doen zijn.”
Heb je het gevoel dat het op de lange termijn ook gaat helpen? Dat mensen dus steeds minder hulp nodig hebben?
“Dat is lastig te zeggen, maar ik had vorige week een mooi voorbeeld van een vrouw die een probleem had met de gegevens van haar partner en die een aantal instellingen verkeerd had staan. Ze woont vlakbij het ziekenhuis en ging na wat tips thuis nog eens proberen en zou terugkomen als ze er niet uitkwam. Ik heb haar niet meer gezien; dat duidt erop dat ze het met wat hulp zelf heeft kunnen oplossen thuis. Daar doen we het voor!”
Hoe gaat het verder wat jou betreft?
Corrie: “Ik verwacht dat we steeds meer de assistenten van de poliklinieken gaan ontlasten, dus we willen zeker ook nog zichtbaarder en bekender worden. Als iedereen ons weet te vinden, kunnen we daarin ook een bijdrage leveren aan het verminderen van de werkdruk voor de afdelingen, met name natuurlijk de poli’s.
Angelique: “Daar sluit ik me bij aan, dit is ook het beleid van ons ziekenhuis. We willen onze zorg zo bereikbaar mogelijk houden en daarmee gezondheidsongelijkheid zo goed als het kan tegen gaan. Wij zijn ervan overtuigd dat iedereen leerbaar is, alleen wel op zijn eigen tempo en manier. We volgen dus zo goed mogelijk de route van de patiënt en vooral voor de ‘eenvoudigere’ afspraken geloven we heel erg in het stimuleren van de online omgeving. Maar daarin moeten we dus zo toegankelijk mogelijk blijven, want we willen inclusieve zorg in de regio bieden. Dus we volgen in de instructie vanuit de digicoach bewust de route van de patiënt om zo goed mogelijk aan te sluiten.”
Heeft de ondersteuning via Buro Strakz voldoende opgeleverd?
Angelique: “Ja. Met name door de focus op het stimuleren van het zelf doen en ervaren. Het zit in het DNA van medewerkers van ons ziekenhuis om te helpen, en dat is natuurlijk fantastisch, maar er is een verschil tussen helpen op de korte en lange termijn en die bewustwording van dat verschil helpt. Van zorgen voor naar zorgen dat: hoe klein de stapjes ook zijn, elk stapje is er één.”
Wat zijn jullie plannen voor de toekomst?
Angelique: “We zien nog wel meer kansen voor de rol van de digicoaches, die misschien waar nodig taken van de verpleegkundig specialisten kunnen overnemen- zoals bijvoorbeeld instructie van thuismonitoring of beeldbellen. Dat maakt de rol van de coaches op termijn ook nog interessanter en uitdagender, want we willen ook hierin zo goed mogelijk luisteren naar en aansluiten bij hun wensen. Dan hebben we natuurlijk een win-win. Uiteraard vraagt dit een investering van het ziekenhuis, maar die is het zeker waard; wij geloven in de toegevoegde waarde van de digicoaches”
Corrie: “Ik zie dat dit werkt, veel mensen die aangeven blij te zijn met de extra mogelijkheid om vragen te kunnen stellen. Veel mensen krijgen er zelfs bijna lol in om er thuis mee te oefenen. En omdat de zorg steeds digitaler wordt is het nodig om zoveel mogelijk mensen mee te nemen in die ontwikkeling. Wat mij betreft een verstandige zet van het ziekenhuis.”