In deze kennissnack gaan een trainer en digicoach kort met elkaar in gesprek over één vraag.

Deze keer over de vraag: Hoe reageer ik op een leervraag?

Digicoach: Mijn collega’s komen met allerlei verschillende vragen bij mij. Met sommige vragen kan ik direct helpen, met andere niet. Ik ben bang dat ik ze dan ‘kwijtraak’. Wat kan ik in dat soort situaties zeggen tegen mijn collega?

Trainer: Het belangrijkste is om de motivatie vast te houden. Je collega heeft initiatief genomen om een vraag te stellen. Het belangrijkste is nu dat je daar een positieve reactie op geeft. Een compliment. Of je nu meteen kunt helpen of dat je dat op een later moment doet. Zo krijg je iemand in de leerstand.

Digicoach: Maar is dat niet heel raar en overdreven, om iemand bij elke vraag de hemel in de prijzen?

Trainer: Je hoeft geen serenades te geven, je kunt het klein houden. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: ‘Wat goed dat je dat vraagt’, of: ‘Ik snap dat je hier tegenaan loopt’. Als je op die manier reageert stel je de collega meteen gerust. Het is niet gek om een hulpvraag te stellen, zelfs niet – of eigenlijk: juist niet- als je je een beetje dommig voelt. Eigenlijk erken je je collega in de vraag.

Digicoach: Is het demotiverend als ik het vervolgens uitstel naar het einde van de dag, of misschien zelfs een paar dagen later?

Trainer: Waarschijnlijk niet. Hoe graag je misschien ook wil, het is niet altijd mogelijk om iemand meteen te leren hoe iets moet. Zeker niet als je er langer dan een paar minuten voor nodig hebt. Het belangrijkste is de beweging: je collega vraagt om hulp en wordt ook daadwerkelijk geholpen. Laat dat aan je collega weten. Dan heeft het de voorkeur om dat meteen te doen, maar misschien is er over een paar dagen wel meer tijd en rust. Als er echt snel iets moet gebeuren kun je het ook even oplossen voor de ander, maar prik wel direct een moment waarop je de ander leert het zelf te doen.

Digicoach: heb je nog een paar standaardzinnen die ik kan gebruiken?

Trainer: Ja hoor, denk aan:
‘Goed dat je hiermee komt’
‘Goed dat je hulp vraagt’
‘Ik kijk even met je mee’ / ‘Ik ga met je meekijken’
‘Waar heb je het meest last van?’
‘Laten we er samen even naar kijken’
‘Dat is inderdaad vervelend/lastig/onhandig’
‘Het is inderdaad prettig als je dit zelf kunt’
‘Je kunt het nóg niet, maar straks waarschijnlijk wel’
‘Oh ja, deze vraag hebben enkele collega’s ook gesteld, ik ga het je leren’

Laatste tip: maak het heel normaal dat iemand een vraag stelt. Dat creëert ruimte om te kunnen leren.

Deze tips zijn gebaseerd op theorieën van positieve psychologie en groeimindset (Carol Dweck).